چکیده
یکی از موضوعات مهم در طراحی راکتور، توزیع انرژی نوترون‌ها یا طیف انرژی نوترون در قلب راکتور می-باشد، راکتورهای هسته‌ای بسته به نوع کاربرد، دارای سوخت‌هایی با غنای متفاوت می باشند. راکتورهای پیشران از جمله راکتورهایی هستند که باید پس از خاموشی دارای پیک زینان کمتری باشند تا توانایی روشن‌سازی راکتور در مدت زمان اندکی پس از خاموشی را فراهم باشد. به همین دلیل تعیین غنای صحیح سوخت ملزم به بررسی تاثیرات افزایش غنا بر طیف انرژی نوترون‌ها و سطوح مقاطع جذب میباشد. در این تحقیق ضمن صحت‌سنجی کتابخانه‌های کد WIMS جهت استفاده در سوخت‌هایی با غنای بالای 10 درصد، به بررسی تاثیر استفاده از سوخت با غنای بالای 10 درصد برطیف انرژی نوترون و سطوح مقاطع جذب بخصوص سطح مقطع جذب حرارتی زینان پرداخته شده است. بررسی نتایج نشان داد که افزایش غنا منجر به کاهش سطح مقطع جذب زینان و در نتیجه‌ی آن کاهش پیک زینان پس از خاموشی می شود
)